In de blogpost van gisteren liet ik al weten dat we onze honden Bella hebben moeten laten inslapen. Met dit Bella overzicht wil ik vandaag laten zien hoe lief en schattig Bella was.
Dit Bella overzicht begin ik natuurlijk bij de dag dat Bella bij ons kwam.
En dan zit je ineens in een auto bij vreemde mensen, die schattig tegen mij aan het praten zijn. Geen idee wat ze precies willen, maar ik word over mijn hoofd geaaid als ik ga zitten of liggen. Dus doe ik dat maar, want dat vind ik wel leuk.
Vervolgens word ik opgetild en binnen op een dekentje neergezet. Ze geven mij een bakje met water en de brokjes die ik ken. Maar ik heb nog helemaal geen honger en wie zijn jullie eigenlijk. ’s Avonds kwam er nog een baasje bij, die mij meteen ging aaien. De dag erna gingen ze ineens heel vaak Bella tegen mij zeggen en als ik dan reageerde kreeg ik wat lekker of werd ik geaaid. Dus als ik Bella hoorde dan keek ik op en ging ik nieuwsgierig kijken. Zo werden deze vreemde mensen al snel mijn lieve baasjes.
Hier kwam een van mijn baasjes met een hele grote stok naar mij toe en ik mocht die gewoon meenemen. Hij was echt groot, in het begin wilde de stok dan ook niet echt meewerken. Toen het ineens lukte wilde ik dan ook snel naar huis, maar onderweg moest ik hem nog een paar keer opnieuw vast pakken.
En thuis mocht hij niet mee naar binnen, maar na het wandelen was ik ook best wel moe en ging ik lekker lang uitliggen. Soms moesten mijn baasjes dan lachen iets over mijn achterpoten ofzo. Ik lag gewoon lekker en heb ook best lang zo kunnen liggen.
Ook lag ik in het begin geregeld lekker op mijn rug te slapen. Later ging ik wel eens op mijn rug liggen als ze eigenlijk met mij wilde gaan wandelen, maar ik geen zin had. Of tijdens het spelen met een knuffel, wat mijn baasjes dan juist weer grappig vonden.
Over grappig gesproken hier een paar random foto’s van Bella. Foto 1) Vinden ze het nou gewoon grappig dat die band die ze om mijn nek hebben gedaan kriebelt. Foto 2) En waarom stoppen ze al dat lekkers hierin en moet ik er vanaf blijven. Maakt de vaatwasser wel schoon zeggen ze dan, wil ik ook wel doen hoor. Foto 3) Zitten ze achter mij en dan maken ze stiekem toch nog een foto van mijn gezicht. Best slim gedaan van mijn baasje. Foto 4) Is de kamer al bijna droog? Dan kan ik weer lekker op mijn matje gaan liggen. Foto 5) Sow, die paddenstoel is gewoon bijna net zo groot als ik! Foto 6) Ja, grappig dat de handdoek om mijn pootjes mee droog te maken stuk ging. Maar waarom moet dat dan op mijn hoofd liggen? Foto 7) Dat was lekker, krijg ik nog meer!
Ik had trouwens ook veel speeltjes. Verschillende flossen, eerst kleine later kreeg ik ook grote. Verder vond ik dekentjes leuk, lekker samen met de baasjes eraan trekken kijken wie het sterkst was. Ook met een bal spelen was echt leuk. Ze lieten de bal voor mij zelfs zacht, zodat ik de bal ook in mijn mond kan pakken. Soms mocht ik met wandelen zelf een speeltje mee naar huis nemen. De maiskolf plukte ik dan helemaal kaal. Zo leuk, ik mocht er dan gewoon even een zooitje van maken. En tennisballetjes, die probeerde ik wel eens onder de kast te rollen. Dan hoefde ik niet te apporteren, maar juist mijn baasjes. Gelukkig kreeg ik mijn balletje wel altijd weer terug. Later kreeg ik vaker knuffels, hier kon ik rustiger mee spelen toen ik wat ouder werd. Zo vond ik het leuk om aan rupsje nooit genoeg te plukken.
Voor mijn 4de verjaardag hadden mijn baasje zelfs een speeltje voor mij gemaakt. Een bloem met 4 blaadjes, voor ieder jaar 1.
Maar mijn favoriete speeltje was toch wel koetje. En omdat ik deze zo leuk vond kreeg ik op een geven moment zelfs een 2de koetje.
Als ik trouwens heel graag iets wilde, dan deed ik gewoon heel schattig kijken. Dat konden ze bijna niet weerstaan. Alleen het baasje dat dit Bella overzicht aan het maken is kon nog wel eens streng zijn en zeggen dat het niet altijd gezond voor mij was. Ik deed namelijk vooral zo kijken als ik iets lekkers wilde en ik vond veel lekker.
Soms lag mijn baasje op de bank te slapen en dan ging ik gewoon vragen: Ben je al wakker!! Het is namelijk tijd voor mijn brokjes. Sta je op! Ik wil graag mijn brokjes. En andere keren moest ik ooit wachten, want dan was ze door deze deur weg gegaan. Vaak had ze dan ook een camera mee en dan was ze bij de volgende deur de trap omlaag gegaan. Ze noemde het de hobbykelder, wat dat dan ook precies mag zijn. Maar uiteindelijk kreeg ik ook dan mijn brokjes gelukkig.
Dat op de bank liggen van het baasje probeerde ik ook wel eens, maar ik kreeg mijn achterpoten er niet op. En de baasjes praten dan vaak in een strenge toon tegen mij, maar soms ook niet. Dus of het nou wel of niet mocht weet ik eigenlijk niet.
Toen ik nog klein was mocht ik zelfs bij de baasjes op schoot liggen. Alleen naar mate de jaren volgde leek die schoot steeds kleiner te worden en past ik niet meer zo goed. Ik probeerde het soms wel, maar dan wilde ze dat ik voor hen ging liggen. Best flauw eigenlijk, dus keek ik schattig en zielig tegelijk terwijl ik een poot om haar legde.
Ik lag ook graag buiten op het terras. Lekker genieten van het weer en soms gekke bekken trekken als de baasjes weer eens foto’s van mij ging maken. Verder moest ik natuurlijk ook mijn terras een beetje bewaken, want buiten liepen er katten rond. Die mochten er natuurlijk niet op als ik buiten was. Ik mocht zelf dan ook niet van het terras af. Dat deed ik in het begin wel eens, dus op een gegeven moment mocht ik alleen met riem aan op het terras. Zolang ik nog maar lekker buiten in het zonnetje kon liggen.
Buiten mocht ik trouwens wel lekker op de stokken knabbelen die ik met wandelen mee naar huis nam. Deze beet ik wel eens in stukken en dan wilde ik natuurlijk weer een nieuwe.
Wat ik soms niet wilde was naar de camera kijken. Ik was dan ook heel goed in het ontwijken van de camera. Dan probeerde mijn baasjes soms extra schattig en gek te doen om mij toch te laten kijken en keek ik ook maar gek terug.
En een van mijn baasjes vond het ook nog leuk om foto’s van mijn neus te maken.
Dat baasje ging aan het einde van de zomer wel eens langer met mij wandelen naar deze mooi vlaktes. Dat deden andere baasjes, die van dit blog kan zelf niet zover wandelen, omdat ze chronisch ziek is.
Al vond ik het veel leuk als het buiten wit was. Lekker in de sneeuw rennen op zachte ondergrond, alleen wel koud zeg.
En om dit Bella overzicht nog een beetje in kerstsfeer van de 100 dagen tot Kerst blog challenge af te sluiten, Bella met Kerstlint of slinger.
Ja, 1 keer per jaar gingen mijn baasjes overal versiering neerhangen en soms ook op mijn. Dat ze het over mij heen hingen vond ik nog niet zo erg, maar dan wilde ze ook nog foto’s maken. Zelfs toen ik een keer een krant kapot mocht scheuren waren ze weer bezig met foto’s maken van een stuk krant op mijn hoofd. Maar als ik zo dit hele Bella overzicht bekijk, heb ik toch wel een mooi leven en lieve baasjes gehad.
Laatste groetjes, van Bella.
Nu is het heel stil in huis, dus zouden we heel graag weer een nieuwe puppy willen. Maar zoals ik in de vorige blogpost al aangaf, kan dat misschien nog wel lang duren. Bij veel hondenfokker zijn er zelfs al wachtlijsten voor puppy’s die volgend jaar pas gaan komen. Hopelijk vinden we toch snel weer een lieve en leuke puppy.
Door het missen van onze hond Bella zal ik de komende tijd misschien niet altijd even veel zin en energie (Huilen kost mij namelijk veel energie.) hebben om DIY’s te maken en blogpost te typen. Het kan dus een beetje onregelmatig worden wanneer er iets online komt, maar er gaan zeker nog kerstblogs online komen.
Dus als je geen blogpost wilt missen, vlog mijn dan hier op mijn blog of op Instagram.
Heb/had jij een huisdier?
En wil/wilde die graag op de foto?